Наагий – Итгэл

Би чамайг хайна
Хэлж чадаагүй үгсээ өөртөө дайна
Бие сэтгэл хоёр минь тусдаа байна
Хэзээ хаана яагаад явсан бидний хайр
Юугаар тэтгэгдээгүй болохоор
Юунд итгэл алдарч холдсон бодохоор
Өөрөөсөө би бурууг хайна

Зөөлөн урсах нулимсыг чинь
Зөн совингоороо мэдэрч шанална
Зөрөхөд олдсон учралаа бид мартсан
Зөрүүд зан чинь намайг татсан

Хүсээгүй холыг чи зорь
Хагацлын далайг чи өөрөө сорь
Хүрэхгүй сэтгэлийн хязгаарыг ол
Хөрсөн сэтгэлийг чинь хайраар асаана
Хүсээгүй холыг чи зорь
Хагацлын далайг чи өөрөө сорь
Хүрэхгүй сэтгэлийн хязгаарыг ол
Хөрсөн сэтгэлийг чинь хайраар асаана

Бүх зүйл эргэж ирнэ хайрт минь
Зөвхөн надад итгэ гэж чамд хэлнэ
Ширгэсэн ус мөрөн дахин урсана
Сайн муу хослох нь амьдралын жам
Санан гуних нь хайрыг чинь батлана
Хорвоо ертөнц чамаас нүүрээ буруулсан мэт
Хослон жаргах мөч дахин ирнэ итгэ

Зөөлөн урсах нулимсыг чинь
Зөн совингоороо мэдэрч шанална
Зөрөхөд олдсон учралаа бид мартсан
Зөрүүд зан чинь намайг татсан

Хүсээгүй холыг чи зорь
Хагацлын далайг чи өөрөө сорь
Хүрэхгүй сэтгэлийн хязгаарыг ол
Хөрсөн сэтгэлийг чинь хайраар асаана
Хүсээгүй холыг чи зорь
Хагацлын далайг чи өөрөө сорь
Хүрэхгүй сэтгэлийн хязгаарыг ол
Хөрсөн сэтгэлийг чинь хайраар асаана

Анх учирсан харцаа
Ахиад алдмааргүй байна
Алсыг ойртуулан байж
Гараас чинь чанга атгана
Зовлон шаналлын үүлсийг
Хөөж тэнгэрт нарыг асаана
Зөвхөн чамтай хамт баймаар байна

Хүсээгүй холыг чи зорь
Хагацлын далайг чи өөрөө сорь
Хүрэхгүй сэтгэлийн хязгаарыг ол
Хөрсөн сэтгэлийг чинь хайраар асаана
Хүсээгүй холыг чи зорь
Хагацлын далайг чи өөрөө сорь
Хүрэхгүй сэтгэлийн хязгаарыг ол
Хөрсөн сэтгэлийг чинь хайраар асаана

Би чамайг хайна

Sign Up for Our Newsletter