Оосор бүчгүй хүний орчлондоо
Од сар шиг гэрэлтэхийг боддогсон
Учрах хүсэлтэй энэ шөнийн
Ороогдсон хайраа сэтгэн байна л би

Санаанд шингэсэн чамайгаа бодохоор
Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй
Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад
Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би

Сэтгэлд шингэсэн чамайгаа бодохоор
Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй
Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад
Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би

Бодсоноор болдоггүй тоостой хорвоодоо
Булбарай чамайгаа санан санасаар
Хамтдаа явсан дурсгалдаа согтууран
Ханийн хүслийг мөрөөдөж суудаг би

Сэтгэлд шингэсэн чамайгаа бодохоор
Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй
Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад
Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би

Сэтгэлд шингэсэн чамайгаа бодохоор
Сарны гэрэлд сэтгэлээ би нуухгүй
Шархадсан сэтгэлдээ өөрөө уяраад
Шөнийн огторгуйг бараадан зогсдог би